ارزیابی نسبت فعالیت الکترومیوگرافی عضلۀ پهن داخلی مایل به پهن خارجی بعد از تمرینات مقاومتی درونگرا و برونگرا

هدف از مطالعۀ حاضر، بررسی اثر برنامۀ تمرینی قدرتی مقاومتی برونگرا و درونگرا روی نسبت فعالیت عضلۀ پهن داخلی مایل به پهن خارجی بود. 26 مرد سالم  در این مطالعه  شرکت کردند. پروتکل تمرینی شامل 36 جلسه تمرین مقاومتی برونگرا و درونگرا با وزنه روی دستگاه پرس پا با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه بود. حداکثر ان...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: طلیعه باقری, بهرام عابدی, نصرت الله هدایت پور
Format: Article
Language:fas
Published: Sport Sciences Research Institute 2022-04-01
Series:مطالعات طب ورزشی
Subjects:
Online Access:https://smj.ssrc.ac.ir/article_3149_55c97d6d3e1255f459dc6a7d88054739.pdf
Description
Summary:هدف از مطالعۀ حاضر، بررسی اثر برنامۀ تمرینی قدرتی مقاومتی برونگرا و درونگرا روی نسبت فعالیت عضلۀ پهن داخلی مایل به پهن خارجی بود. 26 مرد سالم  در این مطالعه  شرکت کردند. پروتکل تمرینی شامل 36 جلسه تمرین مقاومتی برونگرا و درونگرا با وزنه روی دستگاه پرس پا با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه بود. حداکثر انقباض اختیاری عضلۀ چهارسر ران و فعالیت الکترومیوگرافی عضلۀ پهن داخلی مایل و پهن خارجی، قبل و بعد از تمرینات مقاومتی برونگرا و درونگرا اندازه‌گیری شد. حداکثر انقباض اختیاری عضلۀ چهارسر ران و فعالیت الکترومیوگرافی عضلۀ پهن داخلی مایل و پهن خارجی بعد از تمرین به‌طور معناداری افزایش یافت (05/0P<). این میزان افزایش به نوع تمرین نیز وابسته بود (05/0P<). تمرین برونگرا، در مقایسه با تمرین برونگرا، افزایش بیشتری در حداکثر انقباض اختیاری و فعالیت الکترومیوگرافی عضلۀ پهن داخلی مایل به همراه داشت (05/0P<). بهبودفعالیت عضلۀ پهن داخلی مایل در مقایسه با عضلۀ پهن خارجی نقشی مهم در حفظ ثبات کشککی رانی ایفا می‌کند و همواره راهکاری مؤثر برای جلوگیری از انحراف خارجی کشکک در نظر گرفته می‌شود؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود تمرینات برونگرا در برنامه‌های بازتوانی یا پیشگیری از انحراف خارجی کشکک گنجانده شود.
ISSN:2322-1658
2538-1512