UWARUNKOWANIA STABILNOŚCI EUROPEJSKIEGO SEKTORA FINANSOWEGO
Mając na uwadze negatywne skutki, jakie ostatni kryzys finansowy wywołał w realnej sferze gospodarki należy stwierdzić, że stabilność systemu finansowego i w szczególności sektora bankowego, powinna być traktowana przez rządy i instytucje nadzorcze jako dobro publiczne. W tym celu konieczne jest wyp...
| Autor principal: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Idioma: | English |
| Publicat: |
Lodz University Press
2014-02-01
|
| Col·lecció: | Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica |
| Matèries: | |
| Accés en línia: | https://czasopisma.uni.lodz.pl/foe/article/view/136 |
| Sumari: | Mając na uwadze negatywne skutki, jakie ostatni kryzys finansowy wywołał w realnej sferze
gospodarki należy stwierdzić, że stabilność systemu finansowego i w szczególności sektora bankowego,
powinna być traktowana przez rządy i instytucje nadzorcze jako dobro publiczne. W tym
celu konieczne jest wypracowanie rozwiązań wspierających stabilność sektora finansowego
w dłuższym horyzoncie czasu, umożliwiających identyfikację i szybkie reagowanie na pojawiające
się zagrożenia oraz wzmocnienie nadzoru finansowego w skali krajowej, europejskiej i międzynarodowej.
Osiągnięcie satysfakcjonujących efektów w tej sferze utrudnia obecnie niestabilna koniunktura
gospodarcza w krajach UE oraz trudności z zarządzaniem finansami publicznymi. Celem
artykułu jest weryfikacja hipotezy, iż mnogość nowych regulacji oraz instytucji nadzorczych
o różnej skali oddziaływania ograniczać może tempo i skuteczność stabilizowania europejskiego
sektora bankowego. Wykorzystując metodę analizy opisowej a artykule dokonano charakterystyki
działań w obszarze funkcjonowania sektora bankowego podjętych w reakcji na kryzys z 2007 r.
oraz uwarunkowań stabilności sektora bankowego. W dalszej części artykułu dokonano przeglądu
najważniejszych inicjatyw służących budowaniu długookresowej stabilności na europejskim rynku
finansowym. Zdaniem autorki do podstawowych czynników ograniczających budowę stabilnego
systemu finansowego zaliczyć należy znaczny zakres złożoności inicjatyw podjętych na forum
UE, mnogość regulacji w obszarze budowy nowej architektury systemu finansowego, co nie
sprzyja efektywności i może skutkować brakiem przejrzystości oraz powielaniem kompetencji,
konflikt interesu pomiędzy nadzorcami unijnymi i krajowymi oraz brak wspólnego stanowiska
wszystkich państw członkowskich wobec wprowadzanych zmian. Dotychczasowa neoliberalna
doktryna dotycząca minimalizowania roli instytucji nadzoru i regulacji w systemie finansowym
powinna zostać zastąpiona koncepcją bazującą na wzmocnieniu nadzoru, przejrzystych regulacjach
prawnych ograniczających zjawisko arbitrażu i wyznaczających zakres oraz skalę odpowiedzialności
za podejmowane decyzje wraz z możliwymi konsekwencjami. Zasadniczym celem
powinno stać się stworzenie systemu umożliwiającego identyfikację i szybkie reagowanie na
pojawiające się zagrożenia, zapewniającego ochronę przed nadużyciami oraz eliminującego możliwie
najwięcej ryzyk a także zabezpieczającego interesy osób prywatnych i instytucji sfery publicznej.
W warunkach globalnego rynku finansowego pożądanym jest utworzenie organizacji
o zasięgu światowym mającej międzynarodowy mandat do działań w sferze wspierania stabilności
światowego sektora finansowego. |
|---|---|
| ISSN: | 0208-6018 2353-7663 |