تأثیر تمرینات ویژة انفرادی، گروهی و مشارکتی بر عملکرد شناختی و اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی 12-9 ساله
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر تمرینات ویژة انفرادی، گروهی و مشارکتی بر عملکرد اجتماعی و شناختی کودکان نه تا 12 سالة مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت و بدین‌منظور، 40 نفر از دانش‌آموزان پسر نه تا 12 ساله از مدارس ابتدایی مشهد انتخاب شدند. تشخیص اختلال هماهنگی رشدیبا استفاده از پرسش‌نامة دی.سی...
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Sport Sciences Research Institute
2018-04-01
|
| Series: | رفتار حرکتی |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://mbj.ssrc.ac.ir/article_1185_d715c0baa840771263c727625538225b.pdf |
| Summary: | پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر تمرینات ویژة انفرادی، گروهی و مشارکتی بر عملکرد اجتماعی و شناختی کودکان نه تا 12 سالة مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت و بدین‌منظور، 40 نفر از دانش‌آموزان پسر نه تا 12 ساله از مدارس ابتدایی مشهد انتخاب شدند. تشخیص اختلال هماهنگی رشدیبا استفاده از پرسش‌نامة دی.سی.دی.کیو و آزمون ام.اَی.بی.سی2 و مصاحبة بالینی و تأیید روان‌پزشک صورت گرفت. شرکت‌کنندگان به چهار گروه (کنترل، انفرادی، گروهی و مشارکتی که از دو زیرگروه تشکیل شده بود) تقسیم شدند. گروه‌ها، تمرینات منتخب را به‌مدت 24 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه انجام دادند. آزمودنی‌ها قبل و بعد از تمرینات به‌وسیله آزمون‌های ام.اَی.بی.سی2، وایلند و آدمک گودیناف ارزیابی شدند و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره صورت گرفت. نتایج نشان داد تمریناتویژة انفرادی، گروهی و مشارکتی بر اختلال هماهنگی رشدی و عملکرد شناختی کودکان تأثیر معنا‌داری دارد (P |
|---|---|
| ISSN: | 2538-273X 2538-5593 |