اثر تغذیه سطوح مختلف اسید آمینه ایزولوسین بر غلظت پروتئین همولنف و رشد غدد هیپوفارنژیال در زنبوران کارگر (Apis mellifera)
جهت بررسی تاثیر سطوح مختلف ایزولوسین بر پروتئین همولنف و رشد غدد هیپوفارنژیال زنبوران کارگر، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج جیره آزمایشی و چهار تکرار (قفس) انجام شد. تعداد ۱۰۰ زنبور در هر قفس نگهداری شدند. جیره‌ها شامل شربت یک مولار ساکارز ( شاهد)، و سطوح مختلف ایزولوسین حاوی 5/0، 1، 5/1 و...
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
University of Guilan
2023-01-01
|
| Series: | تحقیقات تولیدات دامی |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://ar.guilan.ac.ir/article_5936_913c039d421d79e79877d672d73e83c1.pdf |
| Summary: | جهت بررسی تاثیر سطوح مختلف ایزولوسین بر پروتئین همولنف و رشد غدد هیپوفارنژیال زنبوران کارگر، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج جیره آزمایشی و چهار تکرار (قفس) انجام شد. تعداد ۱۰۰ زنبور در هر قفس نگهداری شدند. جیره‌ها شامل شربت یک مولار ساکارز ( شاهد)، و سطوح مختلف ایزولوسین حاوی 5/0، 1، 5/1 و 2 میکروگرم در لیتر شربت یک مولار ساکارز بودند. برای اندازه‌گیری پروتئین همولنف در روزهای 1، 6، 12 و 18 از ۱۰ زنبور و برای رشد غدد هیپوفارنژیال در روزهای 3، 6، 9، 12 و 15 از سه زنبور نمونه‌گیری شد. پروتئین همولنف با روش بردفورد و رشد غدد هیپوفارنژیال با استفاده از قطر آسینی‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که تفاوت پروتئین همولنف و رشد غدد هیپوفارنژیال زنبورها در کل دوره آزمایش و در سنین مختلف معنی‌دار بود (01/0P<). جیره حاوی 5/1 میکروگرم ایزولوسین و جیره شاهد به ترتیب بیشترین (μL/μg 65/6) و کمترین (μL/μg 57/3) پروتئین همولنف را داشتند. در مورد رشد غدد هیپوفارنژیال، تیمار 5/1 میکروگرم ایزولوسین دارای بیشترین ( mm۰۸۳/۰) و تیمار شاهد دارای کمترین ( mm۰۶۵/۰) قطر آسینی بودند. پروتئین همولنف در شربت حاوی 5/0 و 2 میکروگرم ایزولوسین و رشد غدد هیپوفارنژیال در تیمارهای 5/0، 1 و 2 میکروگرم ایزولوسین دارای اختلاف معنی‌دار نبودند. با توجه به اینکه بهترین عملکرد تولیدی زنبوران عسل با تغذیه شربت حاوی 5/1 میکروگرم ایزولوسین حاصل شد، این سطح جهت تغذیه زنبور عسل توصیه میشود. |
|---|---|
| ISSN: | 2252-0872 2538-6107 |