تاثیر تغذیه پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری

آزمایش حاضر با هدف بهبود ارزش تغذیه‌ای هسته خرما و بررسی اثر آن بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری انجام شد. از تعداد ۳۲ بره نر عربی با سن ۱±6 ماه و میانگین وزن 2±29 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و هشت تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱- جیره شاهد (فاقد پودر هسته خرما)،...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: حسن خنیفر, مرتضی چاجی
Format: Article
Language:fas
Published: University of Guilan 2021-02-01
Series:تحقیقات تولیدات دامی
Subjects:
Online Access:https://ar.guilan.ac.ir/article_4658_4714cac49a996ce1bde2d32e2081dd90.pdf
_version_ 1818690909883072512
author حسن خنیفر
مرتضی چاجی
author_facet حسن خنیفر
مرتضی چاجی
author_sort حسن خنیفر
collection DOAJ
description آزمایش حاضر با هدف بهبود ارزش تغذیه‌ای هسته خرما و بررسی اثر آن بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری انجام شد. از تعداد ۳۲ بره نر عربی با سن ۱±6 ماه و میانگین وزن 2±29 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و هشت تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱- جیره شاهد (فاقد پودر هسته خرما)، ۲- جیره حاوی پودر هسته خرمای عمل‌آوری نشده، ۳- جیره‌ حاوی پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی یک درصد و ۴- جیره‌ حاوی پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی دو درصد بودند. مصرف خوراک، عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه‌های تخمیری شکمبه‌ و فراسنجه‌های خونی بره‌ها اندازه‌گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد مصرف خوراک بین تیمارهای مختلف یکسان بود. قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی در تیمار حاوی پودر هسته خرمای خام کمترین مقدار بود (۰۵/۰P<). از نظر افزایش وزن روزانه، وزن نهایی و ضریب تبدیل خوراک کل دوره بین تیمارها تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. غلظت نیتروژن آمونیاکی در تیمارهای دو و سه و  pHمایع شکمبه در تیمارهای دو، سه و چهار نسبت به شاهد به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0>P). کل جمعیت پروتوزوآ و گونه‌ انتودینیوم در تیمار دو کمترین مقدار بودند (۰۵/۰P<). هرچند قابلیت هضم پودر هسته خرمای خام عمل‌آوری شده با هر دو سطح پراکسید هیدروژن قلیایی بهبود یافت، اما در حد مورد انتظار نبود. بنابراین، با توجه به عدم تاثیر منفی بر قابلیت هضم مواد مغذی و صفات عملکردی بره‌ها و از طرفی فراوانی و قیمت ارزان‌تر هسته خرما نسبت به سیلاژ ذرت و سایر اقلام خوراکی، می‌توان تا ۱۵ درصد استفاده از پودر هسته خرما در جیره بره‌های پرواری را توصیه کرد.
first_indexed 2024-12-17T12:33:30Z
format Article
id doaj.art-f154bcd91a864b74af2b77650dda499f
institution Directory Open Access Journal
issn 2252-0872
2538-6107
language fas
last_indexed 2024-12-17T12:33:30Z
publishDate 2021-02-01
publisher University of Guilan
record_format Article
series تحقیقات تولیدات دامی
spelling doaj.art-f154bcd91a864b74af2b77650dda499f2022-12-21T21:48:27ZfasUniversity of Guilanتحقیقات تولیدات دامی2252-08722538-61072021-02-0194576910.22124/ar.2021.46584658تاثیر تغذیه پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواریحسن خنیفر0مرتضی چاجی1دانش‌آموخته کارشناسی ارشد تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستاناستاد، گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستانآزمایش حاضر با هدف بهبود ارزش تغذیه‌ای هسته خرما و بررسی اثر آن بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری انجام شد. از تعداد ۳۲ بره نر عربی با سن ۱±6 ماه و میانگین وزن 2±29 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار و هشت تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱- جیره شاهد (فاقد پودر هسته خرما)، ۲- جیره حاوی پودر هسته خرمای عمل‌آوری نشده، ۳- جیره‌ حاوی پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی یک درصد و ۴- جیره‌ حاوی پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی دو درصد بودند. مصرف خوراک، عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه‌های تخمیری شکمبه‌ و فراسنجه‌های خونی بره‌ها اندازه‌گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد مصرف خوراک بین تیمارهای مختلف یکسان بود. قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی در تیمار حاوی پودر هسته خرمای خام کمترین مقدار بود (۰۵/۰P<). از نظر افزایش وزن روزانه، وزن نهایی و ضریب تبدیل خوراک کل دوره بین تیمارها تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. غلظت نیتروژن آمونیاکی در تیمارهای دو و سه و  pHمایع شکمبه در تیمارهای دو، سه و چهار نسبت به شاهد به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0>P). کل جمعیت پروتوزوآ و گونه‌ انتودینیوم در تیمار دو کمترین مقدار بودند (۰۵/۰P<). هرچند قابلیت هضم پودر هسته خرمای خام عمل‌آوری شده با هر دو سطح پراکسید هیدروژن قلیایی بهبود یافت، اما در حد مورد انتظار نبود. بنابراین، با توجه به عدم تاثیر منفی بر قابلیت هضم مواد مغذی و صفات عملکردی بره‌ها و از طرفی فراوانی و قیمت ارزان‌تر هسته خرما نسبت به سیلاژ ذرت و سایر اقلام خوراکی، می‌توان تا ۱۵ درصد استفاده از پودر هسته خرما در جیره بره‌های پرواری را توصیه کرد.https://ar.guilan.ac.ir/article_4658_4714cac49a996ce1bde2d32e2081dd90.pdfپروتوزوآفراسنجه‌های خونیفراسنجه‌های شکمبه‌ایقابلیت هضمهسته خرمای عمل‌آوری ‌شده
spellingShingle حسن خنیفر
مرتضی چاجی
تاثیر تغذیه پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری
تحقیقات تولیدات دامی
پروتوزوآ
فراسنجه‌های خونی
فراسنجه‌های شکمبه‌ای
قابلیت هضم
هسته خرمای عمل‌آوری ‌شده
title تاثیر تغذیه پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری
title_full تاثیر تغذیه پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری
title_fullStr تاثیر تغذیه پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری
title_full_unstemmed تاثیر تغذیه پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری
title_short تاثیر تغذیه پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری
title_sort تاثیر تغذیه پودر هسته خرمای عمل‌آوری شده با پراکسید هیدروژن قلیایی بر قابلیت هضم و عملکرد بره‌های پرواری
topic پروتوزوآ
فراسنجه‌های خونی
فراسنجه‌های شکمبه‌ای
قابلیت هضم
هسته خرمای عمل‌آوری ‌شده
url https://ar.guilan.ac.ir/article_4658_4714cac49a996ce1bde2d32e2081dd90.pdf
work_keys_str_mv AT ḥsnkẖnyfr tạtẖyrtgẖdẖyhpwdrhsthkẖrmạyʿmlậwrysẖdhbạprạḵsydhydrwzẖnqlyạyybrqạblythḍmwʿmlḵrdbrhhạyprwạry
AT mrtḍycẖạjy tạtẖyrtgẖdẖyhpwdrhsthkẖrmạyʿmlậwrysẖdhbạprạḵsydhydrwzẖnqlyạyybrqạblythḍmwʿmlḵrdbrhhạyprwạry