Teren badawczy dawniej i dziś. Rekonesans na przykładzie zwyczaju „dunajowania”

Poniższy tekst jest próbą skonfrontowania dwóch odległych w czasie i przestrzeni sytuacji dokumentowania tradycji muzycznych. Zwyczaj dunajowania stanowi dobry przykład na ukazanie jak pojęcie terenu zmieniało się w czasie i jak dokumentowanie tradycji muzycznych wpływało na teren. W artykule wykor...

全面介绍

书目详细资料
主要作者: Agata Kusto
格式: 文件
语言:English
出版: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2023-12-01
丛编:Muzyka
主题:
在线阅读:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/m/article/view/2445
_version_ 1827357095037501440
author Agata Kusto
author_facet Agata Kusto
author_sort Agata Kusto
collection DOAJ
description Poniższy tekst jest próbą skonfrontowania dwóch odległych w czasie i przestrzeni sytuacji dokumentowania tradycji muzycznych. Zwyczaj dunajowania stanowi dobry przykład na ukazanie jak pojęcie terenu zmieniało się w czasie i jak dokumentowanie tradycji muzycznych wpływało na teren. W artykule wykorzystano dostępne dokumentacje w postaci nagrań audio/video, zapisów słownych i nutowych, opisy słowne zwyczaju oraz wypowiedzi informatorów. Uwzględniono także informacje o badaczach, jako osobach, które w różny sposób i w różnym stopniu nasiąkały wpływem lokalnych tradycji lub też starały się wpływać na owe społeczności i wykonywany repertuar. Ograniczono się do dwóch najbardziej odległych w czasie perspektyw tj, „pierwszej fali” dokumentacji jako pokłosia występu Zespołu „Dunajników” na festiwalu w Kazimierzu, zwieńczonego otrzymaniem nagrody głównej Baszty oraz „ostatniej fali” funkcjonowania zwyczaju dunajowania w postaci przeglądu „Lubelszczyzna Dunajuje”. W artykule określono czym, z perspektywy dotychczasowych badań etnolingwistycznych i kulturoznawczych, jest dunajowanie. Ukazano kontekst kolędowania życzącego, jego symbolikę i funkcje. Opisano pierwsze dokumentacje (nagrania i zapisy) oraz współczesne formy praktykowania. Minione edycje stanowią cenny materiał do analizy, zarówno repertuaru słowno-muzycznego i przemian jakim ulega, ale także społecznych uwarunkowań jakim podlega ze względu na zmianę sytuacji folklorystycznej. Dokumentowanie w XX wieku stanowiło cel badawczy, efektem którego stały się publikacje zasadniczo o naukowym charakterze. Współczesne dokumentowanie folkloru, mimo olbrzymich możliwości sprzętowych, sprawia problemy metodologiczne dla sięgających po nowe źródło etnomuzykologów.
first_indexed 2024-03-08T05:20:29Z
format Article
id doaj.art-f52894b8bbc44a15893654c00312af5f
institution Directory Open Access Journal
issn 0027-5344
2720-7021
language English
last_indexed 2024-03-08T05:20:29Z
publishDate 2023-12-01
publisher Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
record_format Article
series Muzyka
spelling doaj.art-f52894b8bbc44a15893654c00312af5f2024-02-06T13:54:16ZengInstitute of Art of the Polish Academy of SciencesMuzyka0027-53442720-70212023-12-0168410.36744/m.2445Teren badawczy dawniej i dziś. Rekonesans na przykładzie zwyczaju „dunajowania”Agata Kusto0Uniwersytet Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie Poniższy tekst jest próbą skonfrontowania dwóch odległych w czasie i przestrzeni sytuacji dokumentowania tradycji muzycznych. Zwyczaj dunajowania stanowi dobry przykład na ukazanie jak pojęcie terenu zmieniało się w czasie i jak dokumentowanie tradycji muzycznych wpływało na teren. W artykule wykorzystano dostępne dokumentacje w postaci nagrań audio/video, zapisów słownych i nutowych, opisy słowne zwyczaju oraz wypowiedzi informatorów. Uwzględniono także informacje o badaczach, jako osobach, które w różny sposób i w różnym stopniu nasiąkały wpływem lokalnych tradycji lub też starały się wpływać na owe społeczności i wykonywany repertuar. Ograniczono się do dwóch najbardziej odległych w czasie perspektyw tj, „pierwszej fali” dokumentacji jako pokłosia występu Zespołu „Dunajników” na festiwalu w Kazimierzu, zwieńczonego otrzymaniem nagrody głównej Baszty oraz „ostatniej fali” funkcjonowania zwyczaju dunajowania w postaci przeglądu „Lubelszczyzna Dunajuje”. W artykule określono czym, z perspektywy dotychczasowych badań etnolingwistycznych i kulturoznawczych, jest dunajowanie. Ukazano kontekst kolędowania życzącego, jego symbolikę i funkcje. Opisano pierwsze dokumentacje (nagrania i zapisy) oraz współczesne formy praktykowania. Minione edycje stanowią cenny materiał do analizy, zarówno repertuaru słowno-muzycznego i przemian jakim ulega, ale także społecznych uwarunkowań jakim podlega ze względu na zmianę sytuacji folklorystycznej. Dokumentowanie w XX wieku stanowiło cel badawczy, efektem którego stały się publikacje zasadniczo o naukowym charakterze. Współczesne dokumentowanie folkloru, mimo olbrzymich możliwości sprzętowych, sprawia problemy metodologiczne dla sięgających po nowe źródło etnomuzykologów. https://czasopisma.ispan.pl/index.php/m/article/view/2445kolędowanie życzące dunajowaniepieśni dunajowe tradycje muzyczne Lubelszczyznyniematerialne dziedzictwo kulturowe biłgorajski folklor
spellingShingle Agata Kusto
Teren badawczy dawniej i dziś. Rekonesans na przykładzie zwyczaju „dunajowania”
Muzyka
kolędowanie życzące
dunajowanie
pieśni dunajowe
tradycje muzyczne Lubelszczyzny
niematerialne dziedzictwo kulturowe
biłgorajski folklor
title Teren badawczy dawniej i dziś. Rekonesans na przykładzie zwyczaju „dunajowania”
title_full Teren badawczy dawniej i dziś. Rekonesans na przykładzie zwyczaju „dunajowania”
title_fullStr Teren badawczy dawniej i dziś. Rekonesans na przykładzie zwyczaju „dunajowania”
title_full_unstemmed Teren badawczy dawniej i dziś. Rekonesans na przykładzie zwyczaju „dunajowania”
title_short Teren badawczy dawniej i dziś. Rekonesans na przykładzie zwyczaju „dunajowania”
title_sort teren badawczy dawniej i dzis rekonesans na przykladzie zwyczaju dunajowania
topic kolędowanie życzące
dunajowanie
pieśni dunajowe
tradycje muzyczne Lubelszczyzny
niematerialne dziedzictwo kulturowe
biłgorajski folklor
url https://czasopisma.ispan.pl/index.php/m/article/view/2445
work_keys_str_mv AT agatakusto terenbadawczydawniejidzisrekonesansnaprzykładziezwyczajudunajowania