Iragankortasunaren dinamikaz zubereran: kasu adierazpen bikoitzekiko baliobiko aditzak Maisterren Jesü Kristen imitazionean

Artikulu honetan, Martin Maisterren zubererazko Jesü Kristen imitazionea obran (1757) baliobiko aditz batzuen erabilera aztertu da, hain zuzen Zuberoan gaur egun kasu adierazpen bikoitzekiko (edo hirukoitzekiko) baliobiko diren aditzak. Liburu horretan autoreak izan aditz laguntzailearekiko erai...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Jean-Baptiste Battittu Coyos
Format: Article
Language:English
Published: Gobierno de Navarra 2010-12-01
Series:Fontes Linguae Vasconum
Subjects:
Online Access:http://www.culturanavarra.es/uploads/files/04_Battitttu_FLV%20112.pdf
Description
Summary:Artikulu honetan, Martin Maisterren zubererazko Jesü Kristen imitazionea obran (1757) baliobiko aditz batzuen erabilera aztertu da, hain zuzen Zuberoan gaur egun kasu adierazpen bikoitzekiko (edo hirukoitzekiko) baliobiko diren aditzak. Liburu horretan autoreak izan aditz laguntzailearekiko eraikuntzak nagusiki erabilten dituela ohartu da, gaur egun erabilten den baino gehiago. Maisterren aditz horien erabilera Athanase Belapeyrenari zinez hurbil zaio (Catechima laburra…, 1696); Jusef Egiategik *edün aditz laguntzailea pixka bat gehiago erabilten du (Lehen liburia…, 1785). Martin Maisterren aditz horien erabileran gorabehera batzuk agertarazi da. Ahatze (izan (absolutibo+datibo) edo *edün (ergatibo+absolutibo)), gozatü (izan (absolutibo+instrumental) edo *edün (ergatibo+absolutibo)), eta üdüri (izanekiko eraikuntza zenbait edo *edün (ergatibo+absolutibo)) aditzen kasua da. XXI. mendeko hastepen honetan *edün (ergatibo+absolutibo) bereziki eta *edün (ergatibo+datibo) eraikuntzak hedatzen dira, izan (absolutibo+datibo) eta izan (absolutibo+instrumental) eraikuntzen kaltetan. Hemen berean hasi zen konparaketa segitzeko (ikus FLV, 2005, 100. zbk, 633- 660), aurten, 2010ean, emana izan den pastoralaren testua aztertu da, Xahakoa pastorala. Martin Maisterrek izanekiko erabili duenean Martin Maisterrek izanekiko erabili duenean, Patrick Quéheillek, pastoralaren autore barkoxtarrak, *edün (ergatibo+absolutibo) eraikuntza erabilten du aditz horiekin: behatü «entzun», iseatü «saiatu», jarraiki «jarraitu». Ahatzekin Quéheille *edün (ergatibo+absolutibo) eraikuntzaz bakarrik baliatzen da. Ildo honetan bi testu horien konparaketak argitaratu den joera orokorra egiaztatzen du, baliobiko aditz zenbaitekin *edün aditz laguntzailea gero eta gehiago erabilia da zubereran. Azken mendeetan, izan aditz horien aditz laguntzailea zen. In this article certain bivalent verbs are examined in Martin Maister’s book written in Basque souletine dialect, Jesü Kristen imitazionea (1757), more precisely the bivalent verbs which have nowadays in Soule a double (sometimes triple) casual marking construction. It is observed that in this text the author uses mainly constructions with the verbal auxiliary izan «to be», more frequently than currently. The construction of these verbs by Maister is very close to that of Athanase Belapeyre (Catechima laburra…, 1696); Jusef Egiategi uses a little more the auxiliary *edün «to have» (Lehen liburia…, 1785). Certain fluctuations in the construction of verbs are raised in Martin Maister’s text. It is the case of ahatze «to forget» (izan (absolutive+dative) or *edün (ergative+absolutive)), gozatü «to appreciate, to enjoy» (izan (absolu - tive+instrumental) or *edün (ergative+absolutive)), and üdüri «to resemble» (some constructions with izan or *edün (ergative+absolutive)). At this beginning of 21st century, construction in *edün (ergative+absolutive) especially and that in *edün (ergative+dative) are more frequent, to the detriment of that in izan (absolutive+dative) or izan (absolutive+instrumental). To continue the started comparison here (see FLV, 2005, n° 100, 633-660), one examines the text of the pastoral which was given this year, in 2010, Xahakoa pastoral. The author of Barcus, Patrick Quéheille, uses construction in *edün (ergative+absolutive) when Martin Maister uses that in izan with the following verbs: behatü «to hear», iseatü «to try», jarraiki «to follow». With ahatze «to forget», Quéheille uses only construction in *edün (erga - tive+absolutive). In this direction, the comparison confírmes the highlighted tendency, certain bivalent verbs are more and more used in souletine dialect with the verbal auxiliary *edün «to have». In the last centuries the auxiliary of these verbs was izan «to be».
ISSN:0046-435X
2530-5832