اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی- راه رفتن به جلو و تمرین مقاومتی- راه رفتن به ‏عقب بر عملکرد‎ ‎قلبی و جسمانی مردان میان‌سال

هدف:تمرین راه رفتن به عقب در مقایسه با راه رفتن به جلو در ترکیب با تمرین مقاومتی و اثر تداخلی آنها کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، ترکیبی راه رفتن به جلو و راه رفتن به عقب بر عملکرد جسمانی و قلبی در مردان میان‌سال بود.روش‌ بررسی:در یک طرح تحقیق...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: علی نجاریان کاخکی, سید علیرضا حسینی کاخک, رامبد خواجه ای, فروه وکیلیان
Format: Article
Language:English
Published: Mashhad university of medical Sciences 2023-11-01
Series:Journal of Paramedical Science and Rehabilitation
Subjects:
Online Access:https://jpsr.mums.ac.ir/article_23578_b12fc923f84f54cb4d4bc35e82791fef.pdf
_version_ 1797263503180955648
author علی نجاریان کاخکی
سید علیرضا حسینی کاخک
رامبد خواجه ای
فروه وکیلیان
author_facet علی نجاریان کاخکی
سید علیرضا حسینی کاخک
رامبد خواجه ای
فروه وکیلیان
author_sort علی نجاریان کاخکی
collection DOAJ
description هدف:تمرین راه رفتن به عقب در مقایسه با راه رفتن به جلو در ترکیب با تمرین مقاومتی و اثر تداخلی آنها کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، ترکیبی راه رفتن به جلو و راه رفتن به عقب بر عملکرد جسمانی و قلبی در مردان میان‌سال بود.روش‌ بررسی:در یک طرح تحقیق نیمه‌تجربی، 48 مرد میان‌سال (میانگین سنی 4.3 ± 56.5 سال، میانگین وزنی 4.9 ± 79.4 کیلوگرم و میانگین شاخص توده بدنی 2.9 ± 27 کیلوگرم بر مجذور قد) به مطالعه دعوت و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه 1) تمرین مقاومتی (8 نفر)، گروه 2) تمرین مقاومتی هوازی راه رفتن/ دویدن رو به جلو (10 نفر)، گروه 3) تمرین مقاومتی- هوازی راه رفتن/ دویدن رو به عقب (11 نفر) و گروه 4) کنترل (9 نفر). تمرینات به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، اکوکاردیوگرافی به منظور ارزیابی عملکرد قلبی ( ; LVEDD, Tricuspid Annular Plane Systolic Excursion; TAPSE, End Systolic Volume; ESV, Ejection Fraction; EF, Resting Heart Rtae; RHR) و آزمون قدرت عضلانی و ظرفیت هوازی صورت گرفت. داده‌ ها توسط روش آماری آنالیزواریانس با اندازه‌گیری مکرر در سطح معنی‌داری p<0.05 با استفاده از توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها:نتایج تحقیق حاکی از آن بود که علی‌رغم بهبود ظرفیت هوازی (در گروه یک، دو، سه و چهار به ترتیب: 6.1، 8.4، 7.5 و 1.3 درصد) و قدرت عضلانی (در گروه یک، دو، سه و چهار به ترتیب 5.5، 2.1، 3.8 و 1.1- کیلوگرم) (P<0.05)، در هیچ یک از متغیرهای عملکرد قلبی تفاوتی بین و درون گروه‌ها وجود نداشت. به عبارتی تمرینات ورزشی تاثیر معنی‌داری بر متغیرهای عملکردی قلبی نداشت (P>0.05). نتیجه‌گیری:در مردان میان‌سال سالم، هشت هفته تمرینات ترکیبی مقاومتی هوازی صرف نظر از نوع تمرین هوازی (راه رفتن رو به جلو یا راه رفتن رو به عقب) هر چند باعث بهبود عملکرد جسمانی می‌شود، اما اثری بر عملکرد قلبی ندارد. احتمالا مدت یا شدت تمرینات برای اثرگذاری بر این متغیرها کافی نبوده است که در تحقیقات آینده می‌تواند مد نظر قرار گیرد.
first_indexed 2024-04-25T00:14:02Z
format Article
id doaj.art-fc770996963c4f80a724452b9e85d872
institution Directory Open Access Journal
issn 2322-5238
2345-2730
language English
last_indexed 2024-04-25T00:14:02Z
publishDate 2023-11-01
publisher Mashhad university of medical Sciences
record_format Article
series Journal of Paramedical Science and Rehabilitation
spelling doaj.art-fc770996963c4f80a724452b9e85d8722024-03-13T07:13:26ZengMashhad university of medical SciencesJournal of Paramedical Science and Rehabilitation2322-52382345-27302023-11-01123687910.22038/jpsr.2023.74547.253923578اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی- راه رفتن به جلو و تمرین مقاومتی- راه رفتن به ‏عقب بر عملکرد‎ ‎قلبی و جسمانی مردان میان‌سالعلی نجاریان کاخکی0سید علیرضا حسینی کاخک1رامبد خواجه ای2فروه وکیلیان3‏ دانشجوی دکتری گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور، نیشابور، ایراناستاد گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایراناستادیار گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور، نیشابور، ایراندانشیار گروه قلب، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانهدف:تمرین راه رفتن به عقب در مقایسه با راه رفتن به جلو در ترکیب با تمرین مقاومتی و اثر تداخلی آنها کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، ترکیبی راه رفتن به جلو و راه رفتن به عقب بر عملکرد جسمانی و قلبی در مردان میان‌سال بود.روش‌ بررسی:در یک طرح تحقیق نیمه‌تجربی، 48 مرد میان‌سال (میانگین سنی 4.3 ± 56.5 سال، میانگین وزنی 4.9 ± 79.4 کیلوگرم و میانگین شاخص توده بدنی 2.9 ± 27 کیلوگرم بر مجذور قد) به مطالعه دعوت و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه 1) تمرین مقاومتی (8 نفر)، گروه 2) تمرین مقاومتی هوازی راه رفتن/ دویدن رو به جلو (10 نفر)، گروه 3) تمرین مقاومتی- هوازی راه رفتن/ دویدن رو به عقب (11 نفر) و گروه 4) کنترل (9 نفر). تمرینات به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، اکوکاردیوگرافی به منظور ارزیابی عملکرد قلبی ( ; LVEDD, Tricuspid Annular Plane Systolic Excursion; TAPSE, End Systolic Volume; ESV, Ejection Fraction; EF, Resting Heart Rtae; RHR) و آزمون قدرت عضلانی و ظرفیت هوازی صورت گرفت. داده‌ ها توسط روش آماری آنالیزواریانس با اندازه‌گیری مکرر در سطح معنی‌داری p<0.05 با استفاده از توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها:نتایج تحقیق حاکی از آن بود که علی‌رغم بهبود ظرفیت هوازی (در گروه یک، دو، سه و چهار به ترتیب: 6.1، 8.4، 7.5 و 1.3 درصد) و قدرت عضلانی (در گروه یک، دو، سه و چهار به ترتیب 5.5، 2.1، 3.8 و 1.1- کیلوگرم) (P<0.05)، در هیچ یک از متغیرهای عملکرد قلبی تفاوتی بین و درون گروه‌ها وجود نداشت. به عبارتی تمرینات ورزشی تاثیر معنی‌داری بر متغیرهای عملکردی قلبی نداشت (P>0.05). نتیجه‌گیری:در مردان میان‌سال سالم، هشت هفته تمرینات ترکیبی مقاومتی هوازی صرف نظر از نوع تمرین هوازی (راه رفتن رو به جلو یا راه رفتن رو به عقب) هر چند باعث بهبود عملکرد جسمانی می‌شود، اما اثری بر عملکرد قلبی ندارد. احتمالا مدت یا شدت تمرینات برای اثرگذاری بر این متغیرها کافی نبوده است که در تحقیقات آینده می‌تواند مد نظر قرار گیرد.https://jpsr.mums.ac.ir/article_23578_b12fc923f84f54cb4d4bc35e82791fef.pdfتمرینات ترکیبیعملکرد قلبیراه رفتن به عقبمردان میان‌سال
spellingShingle علی نجاریان کاخکی
سید علیرضا حسینی کاخک
رامبد خواجه ای
فروه وکیلیان
اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی- راه رفتن به جلو و تمرین مقاومتی- راه رفتن به ‏عقب بر عملکرد‎ ‎قلبی و جسمانی مردان میان‌سال
Journal of Paramedical Science and Rehabilitation
تمرینات ترکیبی
عملکرد قلبی
راه رفتن به عقب
مردان میان‌سال
title اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی- راه رفتن به جلو و تمرین مقاومتی- راه رفتن به ‏عقب بر عملکرد‎ ‎قلبی و جسمانی مردان میان‌سال
title_full اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی- راه رفتن به جلو و تمرین مقاومتی- راه رفتن به ‏عقب بر عملکرد‎ ‎قلبی و جسمانی مردان میان‌سال
title_fullStr اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی- راه رفتن به جلو و تمرین مقاومتی- راه رفتن به ‏عقب بر عملکرد‎ ‎قلبی و جسمانی مردان میان‌سال
title_full_unstemmed اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی- راه رفتن به جلو و تمرین مقاومتی- راه رفتن به ‏عقب بر عملکرد‎ ‎قلبی و جسمانی مردان میان‌سال
title_short اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی- راه رفتن به جلو و تمرین مقاومتی- راه رفتن به ‏عقب بر عملکرد‎ ‎قلبی و جسمانی مردان میان‌سال
title_sort اثر سه برنامه تمرین مقاومتی، تمرین مقاومتی راه رفتن به جلو و تمرین مقاومتی راه رفتن به ‏عقب بر عملکرد‎ ‎قلبی و جسمانی مردان میان‌سال
topic تمرینات ترکیبی
عملکرد قلبی
راه رفتن به عقب
مردان میان‌سال
url https://jpsr.mums.ac.ir/article_23578_b12fc923f84f54cb4d4bc35e82791fef.pdf
work_keys_str_mv AT ʿlynjạryạnḵạkẖḵy ạtẖrshbrnạmhtmrynmqạwmtytmrynmqạwmtyrạhrftnbhjlwwtmrynmqạwmtyrạhrftnbhʿqbbrʿmlḵrdqlbywjsmạnymrdạnmyạnsạl
AT sydʿlyrḍạḥsynyḵạkẖḵ ạtẖrshbrnạmhtmrynmqạwmtytmrynmqạwmtyrạhrftnbhjlwwtmrynmqạwmtyrạhrftnbhʿqbbrʿmlḵrdqlbywjsmạnymrdạnmyạnsạl
AT rạmbdkẖwạjhạy ạtẖrshbrnạmhtmrynmqạwmtytmrynmqạwmtyrạhrftnbhjlwwtmrynmqạwmtyrạhrftnbhʿqbbrʿmlḵrdqlbywjsmạnymrdạnmyạnsạl
AT frwhwḵylyạn ạtẖrshbrnạmhtmrynmqạwmtytmrynmqạwmtyrạhrftnbhjlwwtmrynmqạwmtyrạhrftnbhʿqbbrʿmlḵrdqlbywjsmạnymrdạnmyạnsạl