Turystyka jako główna forma rozwoju społeczno-gospodarczego Huculszczyzny w okresie II Rzeczpospolitej Polskiej
Jednym z bardziej fascynujących regionów kulturowo-klimatycznych Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej była Huculszczyzna, położona w województwie stanisławowskim. Początkowo region ten pozostawał poza kręgiem zainteresowań organizatorów działalności turystycznej. Dopiero na początku lat trzydziestych X...
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
2018-06-01
|
Series: | Studia Ecologiae et Bioethicae |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/seb/article/view/6501 |
_version_ | 1811203590759383040 |
---|---|
author | Stanisław Piekarski Jacek Oleksiejuk |
author_facet | Stanisław Piekarski Jacek Oleksiejuk |
author_sort | Stanisław Piekarski |
collection | DOAJ |
description | Jednym z bardziej fascynujących regionów kulturowo-klimatycznych Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej była Huculszczyzna, położona w województwie stanisławowskim. Początkowo region ten pozostawał poza kręgiem zainteresowań organizatorów działalności turystycznej. Dopiero na początku lat trzydziestych XX wieku uznano, że Huculszczyzna powinna stać się ważnym elementem polskiej polityki turystyczno-sportowej. Do realizacji tego zadania skierowano przede wszystkim ówczesne Ministerstwo Spraw Wojskowych. Ważna rola przypadła też utworzonemu w 1932 roku Towarzystwu Przyjaciół Huculszczyzny. W latach 1933–1935, w okresach letnich, organizowano ogólnopolskie Święta Huculszczyzny. Ich zimowym odpowiednikiem były Zimowe Marsze Huculskim Szlakiem II Brygady Legionów Polskich. Imprezom turystyczno-sportowym, w dużej mierze o charakterze polityczno-propagandowym, towarzyszyła walka o poprawę infrastruktury turystycznej. Głównym tego przejawem było zbudowanie w latach 1935–1938 okazałego Muzeum Huculskiego w Żabiem. W efekcie, pod koniec międzywojnia, Huculszczyzna stała się pod względem turystycznym regionem konkurującym o pierwszeństwo z Tatrami i Zakopanem. |
first_indexed | 2024-04-12T02:57:54Z |
format | Article |
id | doaj.art-fd70498f30ce46078fc95532e30f43dc |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 1733-1218 |
language | English |
last_indexed | 2024-04-12T02:57:54Z |
publishDate | 2018-06-01 |
publisher | Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego |
record_format | Article |
series | Studia Ecologiae et Bioethicae |
spelling | doaj.art-fd70498f30ce46078fc95532e30f43dc2022-12-22T03:50:45ZengWydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana WyszyńskiegoStudia Ecologiae et Bioethicae1733-12182018-06-0116210.21697/seb.2018.16.2.08Turystyka jako główna forma rozwoju społeczno-gospodarczego Huculszczyzny w okresie II Rzeczpospolitej PolskiejStanisław Piekarski0Jacek Oleksiejuk1Wydział Turystyki i Rekreacji, Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie,Społeczna Akademia Nauk w Warszawie,Jednym z bardziej fascynujących regionów kulturowo-klimatycznych Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej była Huculszczyzna, położona w województwie stanisławowskim. Początkowo region ten pozostawał poza kręgiem zainteresowań organizatorów działalności turystycznej. Dopiero na początku lat trzydziestych XX wieku uznano, że Huculszczyzna powinna stać się ważnym elementem polskiej polityki turystyczno-sportowej. Do realizacji tego zadania skierowano przede wszystkim ówczesne Ministerstwo Spraw Wojskowych. Ważna rola przypadła też utworzonemu w 1932 roku Towarzystwu Przyjaciół Huculszczyzny. W latach 1933–1935, w okresach letnich, organizowano ogólnopolskie Święta Huculszczyzny. Ich zimowym odpowiednikiem były Zimowe Marsze Huculskim Szlakiem II Brygady Legionów Polskich. Imprezom turystyczno-sportowym, w dużej mierze o charakterze polityczno-propagandowym, towarzyszyła walka o poprawę infrastruktury turystycznej. Głównym tego przejawem było zbudowanie w latach 1935–1938 okazałego Muzeum Huculskiego w Żabiem. W efekcie, pod koniec międzywojnia, Huculszczyzna stała się pod względem turystycznym regionem konkurującym o pierwszeństwo z Tatrami i Zakopanem.https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/seb/article/view/6501Huculszczyznaturystykasportrekreacjamarsze zimoweLegiony Polskie |
spellingShingle | Stanisław Piekarski Jacek Oleksiejuk Turystyka jako główna forma rozwoju społeczno-gospodarczego Huculszczyzny w okresie II Rzeczpospolitej Polskiej Studia Ecologiae et Bioethicae Huculszczyzna turystyka sport rekreacja marsze zimowe Legiony Polskie |
title | Turystyka jako główna forma rozwoju społeczno-gospodarczego Huculszczyzny w okresie II Rzeczpospolitej Polskiej |
title_full | Turystyka jako główna forma rozwoju społeczno-gospodarczego Huculszczyzny w okresie II Rzeczpospolitej Polskiej |
title_fullStr | Turystyka jako główna forma rozwoju społeczno-gospodarczego Huculszczyzny w okresie II Rzeczpospolitej Polskiej |
title_full_unstemmed | Turystyka jako główna forma rozwoju społeczno-gospodarczego Huculszczyzny w okresie II Rzeczpospolitej Polskiej |
title_short | Turystyka jako główna forma rozwoju społeczno-gospodarczego Huculszczyzny w okresie II Rzeczpospolitej Polskiej |
title_sort | turystyka jako glowna forma rozwoju spoleczno gospodarczego huculszczyzny w okresie ii rzeczpospolitej polskiej |
topic | Huculszczyzna turystyka sport rekreacja marsze zimowe Legiony Polskie |
url | https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/seb/article/view/6501 |
work_keys_str_mv | AT stanisławpiekarski turystykajakogłownaformarozwojuspołecznogospodarczegohuculszczyznywokresieiirzeczpospolitejpolskiej AT jacekoleksiejuk turystykajakogłownaformarozwojuspołecznogospodarczegohuculszczyznywokresieiirzeczpospolitejpolskiej |