Summary: | Fundamentalną przyczyną współczesnego kryzysu ekologicznego jest sposób, w jaki ludzkość rozumie swoje miejsce w świecie i relacje do niego. Od początku nowożytności zdaje się tu panować „antropocentryzm” dający człowiekowi prawo do nieograniczonego zaspokajania swych potrzeb kosztem środowiska. Koncepcja ta, wzmocniona nowożytnymi poglądami na rolę nauki, wolność jednostki i prawa ekonomii, pozwoliła uzasadnić rabunkową gospodarkę prowadzącą do zniszczenia nie tylko środowiska naturalnego, lecz także środowiska społecznego człowieka, wielu pozbawiając dostępu do podstawowych środków potrzebnych do życia. Papież Franciszek w encyklice Laudato si’ nie nawołuje jednak do porzucenia antropocentryzmu jako takiego: obecny w kulturze Zachodu nazywa „wypaczonym” i wzywa do powrotu do jego właściwego, biblijnego rozumienia. W nim człowiek, podobny do Boga, ma na Jego wzór opiekować i troszczyć się o całe stworzenie.
|