| Summary: | Bau merupakan sebahagian elemen alam sekitar yang boleh menyumbang kepada
pencemaran seperti kacau ganggu dan ketidakselesaan manusia. Bau boleh dinyatakan
sebagai sesuatu yang selesa, tidak menyenangkan dan memberi kesan psikologi kepada
individu atau penerima sensitif. Pencemaran bau merupakan satu kacau-ganggu yang
menyebabkan seseorang individu berada dalam keadaan yang tidak selesa, memudaratkan
dan kejatuhan nilai harta tanah. Kini, isu dan masalah pencemaran bau merupakan antara isu
alam sekitar yang mendapat perhatian ramai. Walau bagaimanapun, dalam konteks
pengurusan, masih tidak ada perundangan dan garis panduan khusus tentang pencemaran bau.
Walaupun wujud peraturan khusus pencemaran berkaitan kualiti udara dalam Akta Kualiti
Alam Sekeliling 1974, tetapi tidak dinyatakan khusus berkaitan pencemaran bau. Seterusnya,
keperluan bagi mewujudkan peraturan khusus tentang pencemaran bau dalam pindaan akta
EQA 1974 perlu dilaksanakan bagi memenuhi keperluan undang-undang khususnya
berkaitan tindakan, penguatkuasaan, pengukuran dan analisis berkaitan pencemaran bau. Bagi
tujuan ini, kajian kes di loji rawatan kumbahan Desa Jasmin, Nilai Negeri Sembilan telah
dilakukan bagi mengenal pasti kepentingan dan keperluan pelaksanaan akta berkaitan
pencemaran bau untuk diwartakan. Sejumlah 65 responden telah dipilih secara rawak dalam
lingkungan 500 meter dari loji rawatan kumbahan. Dapatan kajian jelas menunjukkan
wujudnya pencemaran bau dan melebihi piawaian yang dibenarkan. Implikasi kajian ini jelas
menunjukkan Jabatan Alam Sekitar perlu mewartakan satu undang-undang khas berkaitan
pencemaran bau supaya tindakan dan pengurusan boleh dilaksanakan.
|
|---|