| Summary: | Kehidupan golongan pelarian di negara penerima telah menyebabkan mereka berhadapan dengan
pelbagai reaksi daripada masyarakat majoriti. Kajian ini memfokuskan pada minoriti Rohingya
yang menetap di Malaysia. Operasi penghapusan etnik di Myanmar telah menyebabkan
pengusiran berlaku dalam kalangan Rohingya dan mengakibatkan mereka digelar dengan
pelbagai identiti seperti pelarian, pemohon suaka, golongan tanpa negara, orang hanyut serta
etnik minoriti. Penindasan tehadap Rohingya di Myanmar telah menyebabkan kemunculan etnik
ini di Malaysia menerusi migrasi secara besar-besaran bermula pada tahun 1978. Minoriti
Rohingya secara umumnya dikategorikan sebagai golongan pelarian di Malaysia. Oleh itu,
mereka berhadapan dengan undang-undang yang telah digariskan oleh kerajaan terhadap
golongan pelarian. Sehingga hari ini, UNHCR (2020) mencatatkan anggaran 101,010 pelarian
Rohingya yang telah mendaftar di Malaysia. Kajian ini akan merungkaikan hubungan antara
masyarakat tempatan dan minoriti Rohingya di Selayang, Selangor dengan mengaplikasikan
enam dimensi kelompok minoriti berdasarkan pendekatan Kinloch (1979). Kaedah kualitatif
telah digunakan iaitu dengan menemu bual empat orang lelaki dan dua orang wanita etnik
Rohingya di Selayang serta rujukan data sekunder daripada kajian perpustakaan seperti buku,
jurnal, tesis, keratan akhbar dan data atas talian. Hasil kajian menunjukkan bahawa berlakunya
sekatan dalam mendapatkan faedah dalam institusi terpenting seperti pekerjaan, pendidikan, serta
kesihatan. Namun, kewujudan gerakan-gerakan sosial yang membantu golongan pelarian
khususnya Rohingya dalam pelbagai aspek telah memberi ruang untuk minoriti ini meneruskan
kelangsungan kehidupan di negara penerima. Interaksi yang baik antara kelompok majoriti dan
minoriti Rohingya juga membantu mereka dalam beradaptasi dengan kehidupan di Malaysia.
|
|---|