| Summary: | Teks-teks hikayat Melayu-Islam menjadi antara medium penting dalam menyampaikan ajaran Islam di
alam Melayu terutama pada abad ke-15. Karya-karya bercorak naratif ini menjadi saluran dakwah
ajaran Islam termasuklah dalam aspek akhlak dan kekeluargaan. Turut menjadi fokus hikayat Melayu
Islam ialah pembentukan citra isteri misali, sesuai dengan kedudukan isteri sebagai komponen penting
untuk melahirkan rumah tangga dan keluarga bahagia. Makalah ini membincangkan imej isteri misali
yang dipancarkan dalam dua buah karya hikayat Melayu-Islam iaitu Hikayat Darmata’siah dan Hikayat
Perempuan Bernama Latifah. Analisis imej isteri misali dalam penulisan ini ditinjau dari sudut metode
dakwah yang terkandung dalam Teori Pengkaedahan Melayu oleh Hashim Awang. Sehubungan dengan
itu, perbincangan makalah ini akan menganalisis imej isteri misali sebagai sebuah metode dakwah
menerusi teks-teks hikayat Melayu-Islam. Daripada aspek metodologi, kajian ini berorientasikan
pendekatan kualitatif yang terbahagi kepada kaedah kepustakaan dan analisis kandungan. Data kajian
melibatkan dua teks hikayat berunsurIslam iaitu Hikayat Darmata’siah yang terkandung dalam Antologi
Enam Hikayat selenggaraan Mohd. Yusof Md. Nor (1989) dan Hikayat Perempuan Bernama Latifah
selenggaraan Nik Afifah Nik Abdul Aziz (2017). Hasil kajian mendapati kedua-dua teks menampilkan
nilai isteri misali yang digariskan dalam Islam. Antara ciri isteri misali yang signifikan ialah pegangan
agama yang mantap, senantiasa mentaati suami, melayani suami seperti raja, dan setia. Tegasnya dari
sudut dakwah, inti pati kedua-dua teks hikayat ini dalam menonjolkan imej isteri misali masih relevan
dan boleh dijadikan panduan kepada golongan wanita moden hari ini.
|
|---|