Fonologi rangkap vokal dan kepelbagaian dialek Melayu: analisis teori optimaliti

Makalah ini membincangkan perilaku fonologi rangkap vokal dalam empat kumpulan dialek Melayu, iaitu dialek Johor, dialek Kedah, dialek Perak dan dialek Kelantan. Data kajian terdiri daripada data sekunder yang dipetik daripada beberapa kajian lepas (Asmah Haji Omar, 1985; Raja Mukhtaruddin, 1986; Aj...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Zaharani Ahmad, Nor Hashimah Jalaluddin, Shariffulizan Malek
Format: Article
Language:English
Published: Penerbit UKM 2011
Online Access:http://journalarticle.ukm.my/2759/1/pp5-30.pdf
_version_ 1796927664022355968
author Zaharani Ahmad,
Nor Hashimah Jalaluddin,
Shariffulizan Malek,
author_facet Zaharani Ahmad,
Nor Hashimah Jalaluddin,
Shariffulizan Malek,
author_sort Zaharani Ahmad,
collection UKM
description Makalah ini membincangkan perilaku fonologi rangkap vokal dalam empat kumpulan dialek Melayu, iaitu dialek Johor, dialek Kedah, dialek Perak dan dialek Kelantan. Data kajian terdiri daripada data sekunder yang dipetik daripada beberapa kajian lepas (Asmah Haji Omar, 1985; Raja Mukhtaruddin, 1986; Ajid Che Kob, 1984; Teoh Boon Seong 1994). Analisis fonologi yang dikemukakan berdasarkan pendekatan kekangan daripada teori optimaliti (Prince & Smolensky, 2004; McCarthy 2008). Dapatan kajian menunjukkan kesemua dialek ini secara umumnya tidak membenarkan kehadiran rangkap vokal di peringkat permukaan kerana ini melibatkan pengingkaran onset. Dari sudut pendekatan rumus, rangkap vokal di peringkat dalaman akan ditangani melalui proses fonologi, seperti diftongisasi, ambisilabifikasi, peleburan vokal dan pengguguran vokal. Setiap dialek menggunakan strategi yang berbeza dalam menangani rangkap vokal ini, dan kesannya menyebabkan wujudnya kepelbagaian dialek dalam bahasa Melayu.Dari sudut pendekatan kekangan dalam kerangka teori optimaliti pula, kewujudan pelbagai dialek Melayu disebabkan oleh pematuhan dan pengingkaran kekangankekangan yang bersifat universal, dan setiap dialek itu mempunyai susunan tatatingkat kekangannya yang tersendiri. Semua dialek ini meletakkan kekangan *KOMPLEKS, *VK], KONTIGUITI dan KT≥KAKI di tingkat tertinggi dan tidak boleh diingkari.Kekangan yang boleh diingkari pula terdiri daripada ONSET, UNIFORMITI,INTEGRITI, MAKS-IO, *KODA, dan kekangan-kekangan ini ditatatingkatkan secara berbeza dalam dialek-dialek tersebut.
first_indexed 2024-03-06T03:47:28Z
format Article
id ukm.eprints-2759
institution Universiti Kebangsaan Malaysia
language English
last_indexed 2024-03-06T03:47:28Z
publishDate 2011
publisher Penerbit UKM
record_format dspace
spelling ukm.eprints-27592016-12-14T06:32:33Z http://journalarticle.ukm.my/2759/ Fonologi rangkap vokal dan kepelbagaian dialek Melayu: analisis teori optimaliti Zaharani Ahmad, Nor Hashimah Jalaluddin, Shariffulizan Malek, Makalah ini membincangkan perilaku fonologi rangkap vokal dalam empat kumpulan dialek Melayu, iaitu dialek Johor, dialek Kedah, dialek Perak dan dialek Kelantan. Data kajian terdiri daripada data sekunder yang dipetik daripada beberapa kajian lepas (Asmah Haji Omar, 1985; Raja Mukhtaruddin, 1986; Ajid Che Kob, 1984; Teoh Boon Seong 1994). Analisis fonologi yang dikemukakan berdasarkan pendekatan kekangan daripada teori optimaliti (Prince & Smolensky, 2004; McCarthy 2008). Dapatan kajian menunjukkan kesemua dialek ini secara umumnya tidak membenarkan kehadiran rangkap vokal di peringkat permukaan kerana ini melibatkan pengingkaran onset. Dari sudut pendekatan rumus, rangkap vokal di peringkat dalaman akan ditangani melalui proses fonologi, seperti diftongisasi, ambisilabifikasi, peleburan vokal dan pengguguran vokal. Setiap dialek menggunakan strategi yang berbeza dalam menangani rangkap vokal ini, dan kesannya menyebabkan wujudnya kepelbagaian dialek dalam bahasa Melayu.Dari sudut pendekatan kekangan dalam kerangka teori optimaliti pula, kewujudan pelbagai dialek Melayu disebabkan oleh pematuhan dan pengingkaran kekangankekangan yang bersifat universal, dan setiap dialek itu mempunyai susunan tatatingkat kekangannya yang tersendiri. Semua dialek ini meletakkan kekangan *KOMPLEKS, *VK], KONTIGUITI dan KT≥KAKI di tingkat tertinggi dan tidak boleh diingkari.Kekangan yang boleh diingkari pula terdiri daripada ONSET, UNIFORMITI,INTEGRITI, MAKS-IO, *KODA, dan kekangan-kekangan ini ditatatingkatkan secara berbeza dalam dialek-dialek tersebut. Penerbit UKM 2011-09 Article PeerReviewed application/pdf en http://journalarticle.ukm.my/2759/1/pp5-30.pdf Zaharani Ahmad, and Nor Hashimah Jalaluddin, and Shariffulizan Malek, (2011) Fonologi rangkap vokal dan kepelbagaian dialek Melayu: analisis teori optimaliti. GEMA: Online Journal of Language Studies, 11 (3). pp. 5-30. ISSN 1675-8021 http://www.ukm.my/ppbl/Gema/gemahome.html.
spellingShingle Zaharani Ahmad,
Nor Hashimah Jalaluddin,
Shariffulizan Malek,
Fonologi rangkap vokal dan kepelbagaian dialek Melayu: analisis teori optimaliti
title Fonologi rangkap vokal dan kepelbagaian dialek Melayu: analisis teori optimaliti
title_full Fonologi rangkap vokal dan kepelbagaian dialek Melayu: analisis teori optimaliti
title_fullStr Fonologi rangkap vokal dan kepelbagaian dialek Melayu: analisis teori optimaliti
title_full_unstemmed Fonologi rangkap vokal dan kepelbagaian dialek Melayu: analisis teori optimaliti
title_short Fonologi rangkap vokal dan kepelbagaian dialek Melayu: analisis teori optimaliti
title_sort fonologi rangkap vokal dan kepelbagaian dialek melayu analisis teori optimaliti
url http://journalarticle.ukm.my/2759/1/pp5-30.pdf
work_keys_str_mv AT zaharaniahmad fonologirangkapvokaldankepelbagaiandialekmelayuanalisisteorioptimaliti
AT norhashimahjalaluddin fonologirangkapvokaldankepelbagaiandialekmelayuanalisisteorioptimaliti
AT shariffulizanmalek fonologirangkapvokaldankepelbagaiandialekmelayuanalisisteorioptimaliti